Hátt uppi við Norðurbrún er snargeggjuð nútímaskáldsaga sem greinir frá lífi og örlögum Öddu Ísabellu, sem rekur mínigeðdeild uppi í rúmi í svenfherberginu sínu. Rúmið gefur vel af sér bæði mannauð og peninga og þaðan stjórnar hún lífi sínu og annarra. Adda Ísabella er sérfræðingur í sannleikanum um aðra, en saga hennar er aðeins sönn að einu leyti hún er ekki þroskasaga.

„Adda Ísabella þekkir flesta í Sentrúm þetta kvöld, en fæstir þekkja hana. Hún og hennar harmur gleymdur ... Hún kaupir sér einn grols og drekkur hann úr háu, kvenlegu glasi. Hún sér inn á yfirbyggða veröndina í þessu fyrrum einbýlishúsi og þar situr Björk. Hún er í jólafríi á Íslandi og með henni eru Smári Klemens og frú. Hún getur ekki betur séð en ættarprýðin úr Djúpinu sitji á næsta borði með kájoð, quel horreur, dauðástfangin af rándýrum búningi hans. Og þarna er Elín lögfræðingur næstum drukknuð í stórum tebolla að ræða við mannréttindamanninn um skort á húmanisma. Hún sér hjón í franskri stærð standa upp frá einu borðinu og búa sig til brottferðar. Mikið rétt, þegar þau koma nær, sér hún að þetta eru bróðir hennar Ari Ferdinand og aubé. Þau ætla framhjá henni án þess að heilsa, en þá opnar Adda Ísabella munninn: - Og þú líka, bróðir minn Ari, lætur sem þú þekkir mig ekki?“