Ingibjörg er ung reykvísk húsmóðir.
Þetta er fyrsta skáldsagan, sem hún lætur frá sér fara. Sagan fjallar um ævintýri ungrar stúlku, sem telur sig hafa fundið hamingjuna á Keflavíkurflugvelli — og hamingjuna eltir hún til Ameríku. — En þar kemst hún að raun ura, „að h'fið er hverfult og lánið valt". Hún snýr heim og. . . .

MÁTTUR ÁSTARINNAR heitir fyrsta bók reykvískrar húsmóour, Ingibjargur Jónsdóttur er það ek'ki svona,sem auglýsingar hafa hljóðað síðustu daga. Maður gerizt forvitinn.
Hvað er þetta? Eru reykvískar húsmæður að undirbúa sókn á þéttumsetnum ritvelli vorrar þjóðar — eða eru þær bara að byggja? Ingibjörg Jónsdóttir hefur látið að því liggja í viðtölum, að hún væri að byggja, en gagnrýnendur segja hana gott efni í skáldkonu — hvað viltu segja okkur um þetta Ingibjörg,tókstu til við sagnagerð, af því að við hjónin voruð að byggja,eða viltu flytja heiminum einhver ný sannindi?
— Nei — mér er engin launung á því, að ég seldi þessa sögu af því að mig vantaði peninga og sá ekki betur en menn væru að selja ritsmíðar í stórum stíl, sem ekki eru allar jafn mikill skáldskapur. Ég sýndi Gunnari í Leiftri söguna og hann vildi strax gefa hana út. Annars bef ég þýtt framhaldssögur í nokkurn tíma — óskaplega lélegar — og skrifaði söguna aðallega til þess að sýna bóndanum, að ég gæti gert eins vel, eða betur, sjálf. Annars finnst mér ekkert eins ómerkilegt og ástarsögur.
— Er önnur saga í bígerð?
— Já, önnur kemur út á næsta ári og hugmyndin að hinni þriðju er í fæðingu.