Mún hafði dásamlega fallegt hár og stundum lá ég
kannski kyrr og var að horfa í hana festa það i birtunni
sem lagði innum opnar dyrnar og það glitraði jafnvel
i nóttunni einsog vatn glitrar stundum rétt áður en
komin er full dagtbirta. Hún hafði yndislegt andlit og
líkama og yndislega mjúka húð lika. Stundum þegar
við lágum saman þá kom eg kannski við kinnarnar á
henni og ennið á henni og fyrir neðan augun á henni
og hökuna á henni með fingurgómunum og sagði „slétt
einsog píanónótur", og þá strauk hún mér kannski um
hökuna með einum fingri og sagði „slétt einsog
sandpappír og fer illa með píanónótur".

Ernest Hemingway, frægasti skáldsagnahöfundur
Bandaríkjanna á 20. öldinni hefði orðið 100 ára árið
1999. Vopnin kvödd sem er talin ein höfuðskáldsaga
hans gerist á Ítalíu á árum fyrri heimsstyrjaldarinnar
og er í senn beisk úttekt á stríði og einhver magnaðasta
ástarsaga aldarinnar. Áhrifamáttur hennar liggur framar
öðru í því, með orðum Halldórs Laxness, „hvernig
höfundur hennar kann að brýna án afláts hugtak
ástarinnar með hugtaki dauðans".

Þýðing Halldórs Laxness á þessu verki kom fyrst út hjá
Máli og menningu árið 1941 og vakti mika athygli,
jafnvel deilur, enda gekk Halldór lengra í því að ná
hinum knappa stíl Hemingways en áður hafði verið
reynt, og færði þannig út mörk hins leyfilega í íslensku
ritmáli. Þýðing þessarar vinsælu sögu hefur margoft
verið gefin út aftur, en kemur nú í fyrsta sinn í kilju.