MAÐUR átti von á því, að Þórleifur Bjarnason yrði liðtækur smásagnahöfundur, en „Þrettán spor" er eigi að síður mun betri bók en sanngjarnt væri að krefjast. Hér hefur nýr <og framtakssamur verkamaður bætzt í víngarðinn — höfundurinn sættir sig vonandi við samlíkinguna, þótt góðtemþlari sé!.
Megineikenni Þórleifs eru glöð og hröð frásögn, hittin og fjölbreytileg samtöl, sérstæð kímni og áhrifarík ádeila. Aðalatriðið er þó, hvað sögurnar eru listilega gerðar. Þær reynast sýnu jafnbetri en venjulegt
getur talizt. Höfundurinn geng uxi- ekki til verks eins og byrjandi,heldur eru vinnubrögð hans slík sem hann hafi þjálfunina og kunnáttuna á valdi sínu. Spor hans eru ekki stigin í sand. Þáu hljóta að teljast stór og djúp og blífa.